Rowery trekkingowe przeznaczone są do uprawiania zaawansowanej turystyki. Oznacza to, że tego typu rowery idealnie nadają się do przemierzania długich tras po urozmaiconych terenach (szosach, lasach, terenach pagórkowatych, itp.).
Rowery trekkingowe można poznać po kołach 28 calowych (choć zdarzają się też odmiany na nieco mniejszych kołach – 26-calowych), które mają ogumienie pośrednie między rowerem górskim a rowerem szosowym (dzięki czemu możliwa jest jazda w pozycji nieco bardziej wyprostowanej), i bogatym wyposażeniu: błotniki, kilka bagażników lampki na dynamo, sakwy. Najważniejszą cechą rowerów trekkingowych jest ich duża wytrzymałość. Dlaczego? W końcu rowery trekkingowe wykorzystywane są podczas dłuższych, często kilkudniowych, wycieczek, w związku czym muszą być trwalsze niż inne rowery.
Często rowery trekkingowe posiadają złącza do przyczepki, dzięki czemu część niezbędnego podczas wyprawy sprzętu można ulokować w przyczepce, którą ciągnąć będzie rower. Podczas długodystansowych wycieczek rowerowych bardzo ważne jest, żeby dobrze rozłożyć bagaż – pomocne w tym są liczne sakwy i bagażniki, jakie można przymocować do roweru trekkingowego. Dobrze rozlokowany bagaż to polowa sukcesu – nieprzyjemnie jest jechać, kiedy ciężar znosi rower w jedną lub w drugą stronę.
Jak można zauważyć, rower trekkingowy, w odróżnieniu od roweru szosowego, jest dużo cięższy, szczególnie jeśli jego masę podaje się z zapakowanym na niego sprzętem – średnio jest to waga około 30 kilogramów, chociaż w niektórych przypadkach masa może wynosić nawet do 60 kilogramów!
Sportowe kolarstwo szosowe
Kolarstwo szosowe polega na ściganiu się rowerami szosowymi po drogach publicznych. Jest to najstarsza odmiana kolarstwa. Mimo tego, że sport ten ma długą historię, nadal należy do najpopularniejszych i najchętniej uprawianych na świecie – zawodowych kolarzy szosowych jest około 2 000 (tyle osób figuruje w rankingach UCI), natomiast kolarzy-amatorów można doliczyć się około 1 000 000.
Zawody, jaki są rozgrywane w tego typu dyscyplinie można podzielić na dwa (główne) rodzaje:
– zawody wieloetapowe – trasa takich zawodów dzieli się na od 3 do 20 poszczególnych etapów. Są to zwykle trasy o maksymalnej długości 270 kilometrów, które można pokonać w jeden dzień. Właściwie każdy etap wszyscy zawodnicy rozpoczynają wspólnie, a ten, kto pierwszy dotrze do mety, zostaje okrzyknięty zwycięzcą danego etapu. Trzeba dodać, że przy większej ilości etapów, rozgrywane są wyścigi, w których start jest dzielony, oznacza to, że kolarze rozpoczynają wyścig w kilkuminutowych odstępach czasu, a zwycięzcą zostaje zawodnik, który daną trasę pokona najszybciej. Najpopularniejsze zawody wieloetapowe to: Tour de France, Giro d’Italia oraz Vuelta a Espana.
– zawody jednoetapowe – to zawody jednodniowe odbywające się na tzw. trasach kołowych (które pokonuje się od kilku- do kilkunastu razy) lub na atrakcyjnych widokowo/turystycznie trasach.
Warto zauważyć, ze podczas zawodów w kolarstwie szosowym najtrudniejszą częścią dla wszystkich zawodników jest pokonanie oporu powietrza (a nie oporów toczenia czy grawitacji), co wymaga zużycia wielu pokładów energii.
